رله سیگنال
رله سیگنال از یک سیم پیچ تشکیل شده که عملکرد عایق بالایی را بین سیم پیچ و کنتاکت رله برقرار میکند و معمولا برای بار سوئیچینگ کم بار و زیر 2 آمپر استفاده می شود.
اکثر رله های سیگنال
8 پایه و دارای
دو کنتاکت باز و بسته و
2 آمپر میباشد که معروف به
رله های مخابراتی و
مینی مخابراتی هستند.این رله ها در نوع دیپ (DIP) و
اس ام دی (SMD) موجود است.که مدل دیپ دارای قابلیت نصب داخل برد می باشد و مدل اس ام دی قابلیت نصب روی سطح برد دارد. این مدل از رله ها به سبب قیمت مناسب و فراوان بودن در بازار مورد علاقه خیلی از تولید کنندگان قرار گرفته است و اسپرینت الکترونیک دارای کامل ترین مجموعه از رله های سیگنال می باشد.
تفاوت بین رله سیگنال و رله برق چیست؟
- رلههای سیگنال برای سیگنالهای کم مصرف انتخاب میشوند.
- رلههای پاور(برق) کاربردهای سوئیچینگ برق (مانند: رلههای کولری) انتخاب میشوند.
- رلههای جریان بالا باید برای بارها با قدرت بالا مورد استفاده قرار گیرند.
- انتخاب رله و خرید آن به صورت صحیح برای قابلیت کنترلر و یکپارچگی سیگنال سوئیچ شده بسیار اهمیت دارد.
کاربرد و موارد مصرف رله سیگنال
از مصارف گسترده رله های سیگنال میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- صنایع مخابرات
- دستگاه های جوش و برش
- دستگاه های قالب گیری
- دستگاه های امینیتی
- ماشین های بازی
- کیت های گاز سوز خودرو و بردهای خودرویی
- دستگاه های تست و اندازه گیری
- تجهیزات شبکه
یک رله مخابراتی چطور کار میکند؟
برای پاسخ به عملکرد و کاربرد رله مخابراتی شاید بهتر باشد یکی از میدان های عملکرد رله مخابراتی را مختصرا بشناسیم، مانند بخش تکرارگر در مدل های رایج شبکه و اینترنت.
انواع مدل های معماری شبکه و ساختار آن چیست؟
مدل های معماری شبکه و سیستم های مخابراتی در دو نوع OSI و TCP/IP رایج است. OSI مخفف عبارت Open Systems Interconnection است و بیشتر در شبکههای کامپیوتری از آن استفاده میشود و TCP/IP به عنوان پروتکل کنترل انتقال/ اینترنت تعریف شده است و حاوی چهار لایه اتصالات، لایه اینترنت، لایه حمل و لایه برنامه است.
در مدل OSI برای پیکربندی از هفت لایه استفاده می شود :
- Physical Layer (لایه فیزیکی)
- Data Link Layer (لایه اتصال داده)
- Network Layer ( لایه شبکه)
- Transport Layer (لایه انتقال)
- Session Layer ( لایه نشست)
- Presentation Layer ( لایه نمایش)
- Application Layer ( لایه کاربردی)
تکرارگر چیست و چه کاربردی دارد؟
در مهندسی الکترونیک تکرارگر (به انگلیسی: repeater ) یا تکرارکننده به قطعات یا تجهیزات الکترونیکی گفته می شود که با دریافت یک سیگنال، دامنه و انرژی آن را تقویت میکند و آن را به فواصل دورتر یا به سمت دیگر یک مانع ارسال میکند. به این ترتیب میتوان سیگنال ها را به فاصله های دورتر فرستاد بدون اینکه افت کیفیت یا انرژی داشته باشند.
در سیستم های ارتباطی از راه دور مثل رادیو، تلویزیون، اینترنت، ماهواره و ..... بخش تکرار کننده یا ریپیتر REPEATER مداری الکترونیکی است که با دریافت سیگنال آن را تقویت و اصلاح میکند و آن را مجدداً انتقال می دهد.
ریپیتر ها در انواع مختلفی وجود دارند مانند ریپیترهای تلفن، ریپیترهای نوری و ریپیترهای وایرلس(بی سیم) که هرکدام برای سناریوها ی ارتباطی متفاوت و واسطه های انتقال مناسب هستند. ریپیترها میتوانند به طور موثری فاصله انتقال سیگنال را افزایش دهند.
از تکرارگرها یا همان ریپیترها REPEATER در لایه فیزیکی مدل OSI استفاده میشود.
رله یا تکرارگر؟
یک رله مخابراتی ابزاری برای افزایش و گسترش برد سیگنال انتقالی است. اصل عملکرد رله مخابراتی بر اساس بازتولید و تقویت سیگنال است. به عبارتی رله مخابراتی را میتوان بعنوان تکرارگر در لایه فیزیکی مدل OSI استفاده کرد.
بخش های رله در رادیو و تلویزیون همان بخش تکرار کنندگی است که ریپیتر یکی از اجزای این بخش است که به طور مختصر به آن رله گفته میشود. در واقع ریپیتر زیر مجموعه ای از ایستگاه رله است.ریپیتر (رله مخابراتی) با استفاده از تکنولوژی مشابه مانند بخش های اترنت چندگانه قسمت های شبکه را به هم متصل میکند و به این ترتیب دسترسی فیزیکی به شبکه را گسترش میدهد.
عملکرد رله مخابراتی
اصل عملکرد یک تکرارگر(رله مخابراتی) میتواند به شرح زیر خلاصه شود:
- دریافت سیگنال: یک تکرارگر یا رله مخابراتی سیگنال هایی را از شبکه دریافت میکن که البته ممکن است در اثر فاصله طولانی انتقال تضعیف یا تحریف شده باشند.
- تقویت سیگنال : مدار داخل رله مخابراتی یا همان تکرارگر سیگنال دریافتی را به منظور افزایش قدرت و جبران افت سیگنال در طول انتقال تقویت می کند.
- بازسازی سیگنال : رله مخابراتی سیگنال دریافتی را بازسازی میکند تا از دقت و یکپارچگی اطمینان حاصل شود زیرا موجب میشود سیگنال بتواند بدون مشکل تا بخش بعدی شبکه به پیش رود.
- ارسال سیگنال : سیگنال تقویت شده و بازتولید شده به شبکه مقصد یا تکرارگر(رله مخابراتی) بعدی ارسال میشود، بدین وسیله گسترش شبکه را پوشش میدهد.
یک تکرارگر یا ریپیتر یا بعنوانی یک رله مخابراتی محتوای داده یا دیتا را تفسیر یا پردازش نمیکند، بلکه به سادگی پروسه لایه فیزیکی را روی سیگنال اجرا میکند بنابراین نمیتواند لایه اتصال داده یا دیتا لینک (data link layer) یا پروتکل های لایه بالاتر را اداره کند.
از معایب ریپیترها میتوان از این موارد نام برد:
افزایش تاخیر شبکه، پتاسیل داشتن برای افزایش دامنه های برخورد، پتانسیل از دست دادن داده ها تحت لود یا بار سنگین.